Dobiega końca runda jesienna rozgrywek ligowych, która jutro przed południem będzie już historią. Ostatnim akcentem rundy będzie mecz naszego najstarszego rocznika. Na boisku w Kostuchnie o godz. 9:30 rozegramy mecz z drużyną UKS-u II Szopienice. Nasi młodsi zawodnicy, chłopcy z roczników 2004/05 oraz 2006/07, zmagania ligowe zakończyli w poprzednim tygodniu.
Dwa tygodnie temu chłopcy z rocznika 2002/03 rozegrali mecz z GKS-em GieKSą Katowice. Lider grupy na boisko w Kostuchnie przyjechał po 3 pkt, które miały umocnić jego pozycję. Na szczęście nasi chłopcy nie zamierzali oddać meczu bez walki, choć w składzie brakowało 3 zawodników, którzy każdy poprzedni mecz rozpoczynali w podstawowej jedenastce. Dzięki ambitnej postawie w obronie, a także dzięki znakomitej postawie naszego golkipera, do przerwy utrzymywał się wynik bezbramkowy. W przerwie trener chwalił chłopców i przypominał, że można mecz przegrać, ale po walce. Dodawał, że każdy sam musi sobie po meczu odpowiedzieć na pytanie, czy dał z siebie wszystko na co było go stać. Nie udało się niestety w drugiej połowie powstrzymać podrażnionych przebiegiem spotkania przeciwników. GieKSa była lepsza i wygrała mecz w stosunku 3:0. Nasi zawodnicy wstydu nie przynieśli i z podniesionymi głowami mogli schodzić z boiska. Oby tak samo ambitnie podeszli do jutrzejszego meczu z Szopienicami.
Podopieczni trenera Loski w ostatnim czasie rozegrali dwa mecze. Najpierw na boisku w Kostuchnie podejmowaliśmy lidera tabeli, GKS GieKSę Katowice. Po dużych perturbacjach mecz ten odbył się dopiero w czwartek 10 listopada. Dobrze się stało, że o wyniku zadecydowała postawa obu drużyn na boisku.Słowa uznania dla GieKSy, która po raz drugi przyjechała na boisko w Kostuchnie. Mecz rozstrzygnięty został dopiero w II połowie, gdyż na przerwę schodziliśmy przy wyniku bezbramkowym, przy znacznym udziale naszego bramkarza, który spisywał się bez zarzutu. Mecz był twardy, nikt nie odstawiał nogi, czego efektem były niestety kontuzje naszych dwóch podstawowych zawodników, którzy w drugiej połowie musieli opuścić boisko. Grając w osłabieniu traciliśmy kolejne bramki. Przeciwnik, który dotąd zdobył komplet punktów po końcowym gwizdku sędziego, wzbogacił się o kolejne 3 pkt. Mecz przegraliśmy 0:4.
Przed ostatnim ligowym meczem w Lipinach, nie udało się postawić na nogi kontuzjowanych Mateusza i Dawida. Spodziewaliśmy się dlatego trudnej przeprawy. Początek meczu z Naprzodem Lipiny, który był rozgrywany w bardzo trudnych warunkach (niska temperatura, zmrożone, twarde boisko), był dość obiecujący. Bodajże dwukrotnie byliśmy bardzo bliscy strzelenia bramki. Z czasem, coraz więcej z gry mieli gospodarze, którzy pokonali naszego bramkarza i wyszli na prowadzenie, które dowieźli do gwizdka kończącego I połowę. W drugiej połowie próbowaliśmy poprawić wynik, ale to przeciwnik był w tym dniu lepszy. Swoją przewagę udokumentował zdobyciem kolejnych dwóch bramek. W smutnym nieco nastroju skończyliśmy zatem rozgrywki ligowe. Na poprawę gry i wyników przyjdzie nam czekać co najmniej do końca marca.
Z tego miejsca chciałbym podziękować chłopcom i trenerowi za cały sezon. Wiem, że liczyliśmy wszyscy na więcej, ale nie ma co zwieszać głów. Dziękuję też rodzicom za wsparcie jakiego udzielali swoim pociechom w każdym meczu, za ich liczną obecność. Rodzicom Oskara dziękuję za przygotowaną dla chłopców niespodziankę po ostatnim meczu.
Również dwa mecze rozegrali zawodnicy trenera Krasińskiego. Z nadzieją ich oczekiwaliśmy, gdyż rywale byli jak najbardziej w naszym zasięgu. Zarówno z drużyną Sparty jak i Victorii wygrywaliśmy w pierwszych meczach. Zdobycie 6 punktów w dwóch ostatnich meczach mogło nam pozwolić zakończyć rundę na wysokim 3 miejscu.
Nasi najmłodsi chłopcy po raz kolejny postanowili nam zafundować huśtawkę nastrojów, bo jak inaczej nazwać to co działo się w meczu ze Spartą. Początek fatalny w naszym wykonaniu czego odzwierciedleniem były 3 stracone bramki. Końcówka pierwszej połowy oraz 10 minut drugiej to koncert w naszym wykonaniu. Z niekorzystnego wyniku wyszliśmy na prowadzenie 5:3 i... znowu stanęliśmy. Nie pomogły pokrzykiwania i mobilizacja z ławki trenerskiej. Chłopcy nie potrafili zagrać na poziomie, do którego zdążyli nas przyzwyczaić. Mecz przegraliśmy 8:5, a w szatni polały się łzy.
Dobrze się stało, że po kilku dniach, chłopcy wymazali z pamięci nieudany mecz ze Spartą Katowice. W świąteczne, piątkowe przedpołudnie, przyszło nam rozegrać ostatni mecz rundy jesiennej. Na przeciwko naszych chłopców stanęła drużyna Victorii Katowice. Tym razem chłopcy wypełnili założenia taktyczne jakie w szatni przekazał im trener. Zagrali z ogromnym zaangażowaniem i chęcią zdobycia jak największej ilości bramek. Do tego zresztą w przerwie zachęcał ich trener, który mówił, że skoro jest okazja na zdobycie kolejnych bramek, to należy je wykorzystać. Z boiska chłopcy schodzili w glorii zwycięzców, a wynik 10:3 jest dowodem na to, że zwycięstwo odnieśliśmy w pełni zasłużenie.
Po meczu trener Krasiński ocenił postawę swoich podopiecznych, wskazując że na przestrzeni całej rundy zasłużyli na ocenę dobrą. Kilka punktów uciekło, gra była momentami nierówna, ale potencjał w drużynie jest i w przyszłej rundzie na pewno będzie szansa na poprawienie lokaty w tabeli.
Brawa dla chłopców, brawa dla trenera Marka!!! Dziękuję rodzicom za ich liczną obecność na każdym ligowym meczu, jak również za okazaną mi pomoc w organizacji wszystkiego.
Pozdrawiam wszystkich. Dominik
